Canım feda olsun sanaaa...

Maç başlar başlamaz 3'lü çektikten sonra beş on dakika aralıksız söyleriz,

Eskişehirrrrrrrr
Sen çok yaşaaaaaa
Canım feda olsun sanaaaaa
Hiçbir şeyeeee
Değişilmezzzzzz
Senin sevgin bu dünyadaaaa..!

Bizim bir maçta en fazla yarım saat ağızımızdan çıkan bu sözleri, bir renkdaşımız yaklaşık 3 senedir bire bir yaşıyor...

Eskişehirspor'u play-off finali oynuyor 18 Mayıs 2008'de İstanbul'da İnönü Stadı'nda...

O gün ne olursa olsun umursamıyor, o maça kilitleniyor..Hiçbir plan program dinlemiyor Eskişehirsporlu kalbi ve maç günü düşüyor yollara...

İstanbul yollarında, stadda ve hatta maçtan sonra süper lige çıktıktan sonra kaç kere ''Eskişehir, sen çok yaşaa, canım feda olsun sana..'' diye devam eden besteyi söylemiştir Allah bilir..

Giderken 2.lig, dönerken süper lig takımının taraftarıydı O, ama giderken evinden çıkmış dönerken trafik kazası sonrasında hastanede açmıştı gözünü ; Tam 64 gün sonra...

Yaklaşık 10 ay komada kaldı ve sonunda ailesiyle renkdaşlarını sevindirip hayata tutunmasını bildi...

2 ay Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde fizik tedavi gördü ancak O Eskişehirspor 2.ligteyken sahip olduğu sağlığına bir türlü kavuşamamıştı.Sağ bacağında ödem var, bağırsak ve böbreklerinden de rahatsız, kendiliğinden ayağa kalkamıyor...

Belki de hep arzuladığı, hep görmek istediği şeydi; Eskişehirspor'un, büyük diye tabir edilen İstanbul takımlarıyla çarpıştığını canlı canlı görmek, büyüklerinin bu maçlarla ilgili anlattığı anıları canlı canlı yaşamak...

Ama Eskişehirspor hak ettiği yerde 3. sezonunu geçirirken;O, Eskişehirspor'u arzuladığı şekilde, İstanbul takımlarına kafa tuttuğu maçlara gidemiyor, canlı canlı şahit olamıyor...

Yadırgamıyor...

Hala ''En büyük ESES!'' diyor..
Fener ESES'i yensin diye takılan annesine ''ÖL!'' diyor..

Tüm bunlar yaşanırken belki biz taraftarlar da gerektiği kadar yanında olamadık renkdaşımızın.

Hastahanede komadan çıkana kadar ''Acaba ne oldu?'', ''Allah onu korusun'' derken daha sonra pek fazla halini hatrını soramadık, unuttuk...

Geçen günlerde bir haber çıktı O'nunla ilgili.Ne arayan var, ne de soran demiş ailesi, haklılar tabi..

1.5 - 2 senelik bir gecikmeyle de olsa yapılması gereken ziyareti yaptık.

Eskişehirspor Taraftarlar Birliği (E.T.B.) toplantısında dile getirilen konu herkes tarafından benimsendi.

''Ali Eskişehirspor'a gidemiyorsa, Eskişehirspor'u ona götürelim'' denilerek Eskişehirspor maçlarını evinden TV ile izlemesi sağlandı ve Kurban Bayramı'nın 3. gününde de ETB üyeleri tarafından ziyaret edildi.
O gün orada yaşananların tarifi imkansız...

Maçlarda Altes grubunun yanında takımına destek veren Ali, Altes grubu lideri Maviş Erkan'ı görür görmez ağzından çıkan söz ''Dayı'' oldu.

Aynı takımda amatör olarak top koşturdukları arkadaşı olan davulcu Cengiz'i de forma numarası ve mevkiisine kadar tanıdı.

Beni tanımasa da ''Liseli Altes'' dediğimde ''Tamam şimdi oldu'' dercesine hareket yaptı.

Annesinin ikram ettiği yiyecek ve içecekleri bitirmeyenleri de önündekileri bitirene kadar uyardı.

Serdar Özbayraktar'ı da yanımızda görmek istedi ama Serdar'ın planlanmış bir şehir dışı çıkış programı olduğu için göremedi.Daha sonra onun da yanına gideceğini söyledik...

Güzel bir sohbet sonrası müsade isteyip, isteğin var mı dendiğinde ''Canınızın sağlığı'' dedi elindeki harflerle..

Orada da konuşuldu, bundan sonra en kısa zamanda Ali'nin Eskişehirspor maçına gelmesi için çalışılacak.

Ama locada, ama ambulansta; Ali, uğruna ölümden döndüğü Eskişehirspor'unu en kısa zamanda canlı canlı izlemeli...