Konyaspor-ESKİŞEHİRSPOR

Tarih : 17.05.2009

Maç günü saat 08.00'da ÜniESES'in minibüslerinden erken kalkacak olan araç ile gidecektik.Ancak bazı yanlış hesaplar sonucu diğer araca kalmam gerekti.1.araç 08.30 gibi hareket etmiş diğer aracın kalkmasına yaklaşık 1.5 saat vakit vardı.Odunpazarı otobüs durağında çayımı içtikten sonra Konyaspor taraftar biletleri ile yapacağımız pankart için yapıştırıcıyı aldıktan sonra Atatürk Lisesi önüne geldim.Minibüsçü kaypaklık yapmış anlaşılmasına rağmen gelmemişti bu yüzden yarım saat kadar rötarlı olarak hareket ettik başka bir araç ile.

Yolculuğun ilk molasında,Eskişehir il sınırlarından çıkmadan bir tesiste durmuştuk.O tesiste biletlerle ''ESES'' pankartımızı hazırladık.



Yapıştırıcı kuruduktan sonra yola koyulduk.Akşehir'e 9 km kala bir tesiste Konya'nın meşhur etliekmeğinin tadına baktık.Buradayken aldığımız bir habere göre biletler 20 değil 30 tl'ye çıkmış ayrıca tükenmişti.Stad çevresinde bulunan renkdaşlarımızı arayarak durumu sorduğumuzda bilet fiyatının 30 tl olduğu haberinin doğru,tükendiği haberinin yanlış olduğunu öğrendik.Akşehir girişinde emniyetin taraftarlarımızın otobüslerini tuttuklarını duyduk.Bu yüzden biraz yavaştan almıştık güneş altında kalmamak adına.Karnımızı doyurduktan sonra hareket ettik Akşehir'e doğru.Akşehir girişinde polisler diğer araçların yanına aldı bizi.Bizi bırakın Mevlana türbesini ziyaret edeceğiz dediğimizde,oldu ben de zaten Mevlana'yım diye cevap veren polis bizi kopardı.Kimlikler kontrol edildi ve 10 dakika içersinde hareket edildi.



1-2 polis otosu eşliğinde Konya girişindeki oldukça kalabalık polis ekiplerinin bulunduğu noktaya geldik.Burada bir polisin Konyaspor taraftarı çok pis sözü üzerine kahkahalar atarak ''Korkuyoruz'' sloganlarına şaşırdı.Araçlardan indik,üzerimiz arandı ve o noktaya getirilen biletleri almayan geri gönderilecek dediler.Oldukça uzun bir süre orada bekletildik.Burada polislerle oldukça güzel muabbetlerimiz oldu.Polis işte budur dedirtecek cinsten sıcak insanlardı.Hareket etmeden önce Erman arkadaşımız Fatih komsere kopardığı çiçeği uzattı :)



Uzun bekleyişin ardından büyük bir polis konvoyu ile stada hareket ettik.Konya merkezine doğru ilerledikçe ara ara 8-10 kere iğrenç kokulara mağruz kaldık.Gerçekten ilk izlenimi kötü olmuştu Konya'nın bizim üzerimizde.

Konya'yı bilenlere göre polis bizi çok fazla dolaştırmıştı.Uzun bir dolaştırma sonucunda stada vardık.Efes Pilsen'in ''Kankalar Maça Gidiyor'' kampanyasından kazandığımız maç biletini vermek üzere bekleyen görevlilerden biletimizi alıp,resim çektirdikten sonra stada girdik.



Stad tamamen dolu gibiydi.İlk dikkatimizi çeken sağ tarafımızda bulunan,Konyaspor'un aciz yönetiminin koyduruğu koca koca 10-12 adet kolon oldu.Bu kolonlar bize doğru çevrilmiş,Konyaspor marşı ve tribünden yapılan tezahüratların kayıtları çalınıyordu.Bilet fiyatlarlar ilgili göndermelerde bulunduk.Derken takımlar sahaya çıktı.İstiklal Marşı'ndan sonra Ispartaspor'un vefat eden bir üyesi için saygı duruşunda Nalçacılar'ın ''Şehitler Ölmez Vatan Bölünmez'' sloganına saygı duruşu biçiminde biz de katıldık.Bundan sonra o lanet olası kolonlardan,kulaklarımızı sağır eden bir gürültüyle Konyaspor tezahüratları ve beste girmek istediğimizde ıslık bile kolonlardan çalındı.Futbolcular orta noktaya topu koyduklarında tamam kurtulduk bu iğrenç sesten diye düşündük,maç başlama düdüğü çaldı,tam 3lü girecekken yine o gürültüyü verdiler kolonlardan.Baktık olmuyor oradan sonra film koptu.Kırılıp atılan koltuklar,kolonun bulunduğu bölüme geçmeye çalışanlar,protokole doğru öfke gösterenler oldu şiddetli bir biçimde.Polisler etkisiz kalmıştı.Tepkimizden sonra kolonlar susturuldu ve taraftarımızın kulaklara ziyafeti başladı.Baştaki olaylar dışındaki tüm sürede güzel bir biçimde destekledik takımımızı.

Devre arasında polislerle dertleştik.Suçlu biz miyiz gibilerinden anlattık derdimizi.Onlar da haklısınız da bizlik birşey yok,biz de 4 saattir çekiyoruz bu gürültüyü dediler.Devre arasında da çalmaya devam ettiler.Derken kendi bölümümüzde bir kargaşa oldu.

2.yarıya devre arasındaki olumsuzluk sebebiyle tutuk başladık tribünde,akabinde de Konyaspor'un golü gelmiş,beynimizi tırmalayan ''ESES Kümeye'' tezahüratlarına başlamıştılar.

Yıkılmıştık.Taraftarlar için,hafta başında başlamıştı aslında bu maç biletler sebebiyle.Bilet fiyatlarındaki ve ses sistemindeki bizans oyunlarının karşılığında futbolcularımızın maçı alarak ders vermesini yürekten istiyor ve inanıyorduk.Allah'ım yardım et yenelim,bu haksızlıkların karşılığı bu olmamalı şeklinde ben ve çoğu taraftarlarımız dua etmiştir.Maçın bitimine 30-40 dakika kala Konyasporlu taraftarlar bizlerle kendilerince eğlenmeye başlamıştı.Onların bu girişimleri ve takımımızın ataklarıyla tribünlerimiz yeniden hareketlendi.Olmadık goller kaçırıyor,saçımızı başımızı yoluyorduk.Skor tabelasına bakmıştım 74.dakikadaydık iyice stres basmıştı ki Konyaspor taraftarının Meksika dalgası yaptığı anda Batuhan ile beraberliği yakaladık.Konyalılar olduğu yere otururken bizler çılgınca seviniyorduk.Batuhan tribünümüzün önüne gelerek,gol attığı sırada Konyalıların yaptığı Meksika dalgasına gönderme bir hareket yaptı.

Pınarbaşı yaptık,iki geliyor iki diye tempo tutarken 2.golümüz geldi Engin Baytar ile.O anki sevinci 2008'deki play-off yarı finalinde bile görmemiştim diyebilirim.Herkes hırs küpü gibiydi.Yaklaşık 30 dk. önce Konyasporlular bizi çoktan düşürmüştü ancak futbolun 90 dk. olduğunu futbolcularımız onlara göstermişti.

Ve maç bitti.2-1 kazanarak oldukça rahatlamıştık.Maç sonra tribündeki duygularımızı tezahüratlarla dile getirerek gönlümüzce eğlendik.1-1.5 saat bekletildikten sonra kapılar açıldı araçlara bindirildik.

Emniyet oldukça sıkı önlem almıştı.Konvoydaki kalabalık polis araçların yanı sıra caddelerde sık aralıklarla polisler bulunuyordu.Şehir çıkışına kadar bizlere eşlik ettiler hiçbir olumsuz olay yaşanmadı.Şehir çıkışına doğru ilerlerken ambulans sirenleri duymaya başladık.Acaba bizden birilerine birşey mi oldu endişesi içersindeydik ki ilerde ters şeritte feci bir kaza olduğunu gördük.2 kişi vefat etmiş 10 kişi de yaralanmıştı.

Afyon civarında bir yerde çayımızı,çorbamızı içerek şehrimize doğru bir daha durmamak üzere harekete geçtik.

Saat 03.35 gibi merkeze giriş yaptık.Her deplasman sonrasındaki gibi birkez daha kutsal topraklara sağ salim geldiğimiz için sevinçliydik.

Şimdiye kadar gittiğim deplasmanlar içersinde en unutulmaz,en mutlu döndüğüm deplasman olarak yerini aldı Konya deplasmanı.