Gitmeyen şerefsiz mi ESES'inin uğruna ?

İzmir'de yaşadığımız Türkiye Kupası travması, ardından ligde Süper Final Avrupa Grubu'nda Bursaspor'un arkasında kalmamız sonucu eşiğine kadar geldiğimiz Avrupa fırsatını kaçırmamız..

Şike gölgesinde geçen, tatsız tuzsuz bir sezonda kupada iddaalı oluş ve ligde de ilk 5'in uzak olmayışı bizlerin heyecanını bir nebze olsa da ortalamanın üzerinde tutmaya yetti.

Süper Final Avrupa grubunu Bursaspor'un lider bitirmesiyle, Süper Final Şampiyonluk grubunu 4. bitiren Beşiktaş'a Bursaspor kupa finalisti olarak Avrupa'ya gittiği için ekstra bir maç yapmadan Avrupa yolu gözüktü.

Halbuki bu durumda Süper Finali Avrupa grubu birincisi Avrupa'ya gitmeyi garantilediyse, Beşiktaş'ın bu grubun 2.siyle Avrupa bileti için mücadele etmesi gerekiyordu. Yani Süper Final Avrupa grubu haybeye oynanmış, bi halta yaramamış oldu..

Bursaspor'un Beşiktaş'a çalıştığı şeklinde yorumlara girmektense Süper Final sisteminin ne kadar saçmalıklarla dolu olduğuna yüklenilse daha mantıklı olurdu..

Herneyse..

Herkesin içinde bir hayal kırıklığı vardı.

Sisteme dolayısıyla da Beşiktaş'a karşı ah'lar büyümüştü içimizde..

Derken bir süre sonra Beşiktaş'ın UEFA tarafından Avrupa kupalarından men edildiği, birkaç saat içinde de Bursaspor'un da aynı şekilde cezalandırıldığı haberini öğrendik.

O gün, İzmir'deki kupa trajedisi ve süper final sonrasındaki Avrupa'ya açılamama üzüntüsünün acısını çıkarttık camia olarak. Salak salak kendi kendine gülmeler, kabına sığamamalar falan, haketmiştik sonuçta..

Daha sonra Bursaspor'un CAS (Futbol Tahkim Kurulu)'a yaptığı itiraz kabul edildi ve Avrupa yolu açıldı. Beşiktaş'ın yaptığı itiraz ise reddedildi ve Avrupa'ya gidişimiz tescillendi.

(Bkz : Alma mazlumun ahını, çıkar ahESte ahESte..)

Bunun öncesinde çekilmiş olan kurada rakibimiz İskoçya liginden St. Johnstone olmuştu. İlk maç 19 Temmuz'da Eskişehir'de, 2. maç ise 26'sında İskoçya'daydı.

Muhtemel rakibimizin belli olacağı kura öncesi, vize konusunda sorun çıkarmayan, yakın ülkelerin çıkması temenni edilmişti çoğunluk tarafından. Fakat en olmadık, en pahalıya mal olacak yerlerden biri çıkmıştı..

Durumu elverenler yıllar sonra gelen bu tarihi maç için başladı hazırlıklara. 

Pasaport, vize, konaklama vs..

Mardin'de, Zonguldak'ta, köylerde kasabalarda yalnız bırakmadıları takımlarını dünyanın öbür ucunda da yalnız bırakmamak içindi tüm bunlar.

Durumu elvermeyenler mi ?

Onlarla ilgili olarak genel konuşmaktan kaçınacağım.

Bu noktada benim durumumda olanların yapabileceği tek şey, turu geçmemiz halinde, bir sonraki turda daha kolay ulaşabileceğimiz bir ülkenin takımıyla eşleşebilmek için dua etmek..

Şahsen, böyle bir olayı, yabancı ülkelerde takımının arkasından koşamama olasılığını (Allah korusun) düşündüğümde, içimi tarifsiz bir acı hissi, kaybettiği oyuncak arabasını bir daha görememe kaygısını taşıyan bir çocuğun taşıdığı endişe oluşuyor..

Çocuklara yeni arabalar alınabilir ama nereden bilsin çocuk ?

Eskişehirspor tekrar Avrupa'da bir maça çıkabilir ama nerden bilsin Emre ?.

Birçok çözüm yolu gelse de akla (55-60 tl taksitle 3 yıl kredi çekmek, borç almak vs.) onlar hep teori olarak kalıyor, pratiğe geçmesinin imkansız olduğunu bir tokat gibi vuruyor acımasız hayat yüzüne..

''Ayağını yorganına göre uzat!''  diyor çevrendekiler, ''Adaletine tüküreyim dünya..'' şeklinde karşılık veriyorsun, ses çıkarmadan, derinlerden..

Gidemiyorsun İskoçya,ya..

Şimdiye kadar haykırdığın, takımına ''Daima yanındayım!'' mesajı verdiğin besteleri kolpadan söylemiş oluyosun..

Tam da bu noktada ilk akla gelen beste ;

''Fikstür çıksın Afrika'ya, cezalı maçımız Kuzey Irağa, gitmeyen şerefsizdir ESES'imin uğruna'' diye..

İşte en çok da bu koyuyor adama..

Bundan sonra besteleri de yorganıma göre uzatıp, söylerken daha dikkatli olmaya gayret edeceğim..

Ve bu bestelerden bir tanesini söylemekten asla vazgeçmeyeceğim!

Eskişehir sen çok yaşaaaa, canım feda olsun sanaaaa..